-
1 uznać
глаг.• допускать• опознавать• признавать• признать• распознавать• узнавать• узнать* * *признать, решить, счестьdowiedzieć się узнать (получить информацию)poznać, rozpoznać узнать (опознать)* * *uzna|ć\uznaćny сов. признать;\uznać nowy rząd признать новое правительство; \uznać za winnego признать виновным; \uznać za możliwe признать (счесть) возможным; \uznać za stosowne признать уместным; \uznać za konieczne счесть необходимым
* * *uznany сов.призна́тьuznać nowy rząd — призна́ть но́вое прави́тельство
uznać za winnego — призна́ть вино́вным
uznać za możliwe — призна́ть ( счесть) возмо́жным
uznać za stosowne — призна́ть уме́стным
uznać za konieczne — счесть необходи́мым
-
2 konieczn|y
adj. grad. [wyjazd, wykształcenie] necessary- konieczne jest, żeby... it is necessary a. essential a. requisite that...- umiejętności konieczne do zdania egzaminu the skills necessary to pass an exam- ruch na świeżym powietrzu jest konieczny dla zdrowia fresh air and exercise are necessary for good health- łaska boska jest konieczna do zbawienia (God’s a. divine) grace is necessary for salvation- operacja nie jest konieczna an operation is unnecessary a. not necessary, there’s no need for surgery- robić to, co (jest) konieczne to do the necessary a. what is necessary- uznać za konieczne zrobienie czegoś to find a. deem it necessary to do sth- jeżeli okaże się to konieczne if it proves a. should it prove necessaryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konieczn|y
-
3 uznawać
impf ⇒ uznać* * *uznawać coś za zaszczyt — to deem sth as an honour (BRIT) lub honor (US)
* * *ipf.- aję -ajesz, - awaj1. (= akceptować) recognize, acknowledge, accept; (rząd, osiągnięcie) recognize; ( błąd) admit; uznać dziecko prawn. father a child.2. (= poczytywać) regard (kogoś za kogoś/coś sb as sb/sth); uznawać kogoś za kłamcę regard sb as a liar; uznawać coś za konieczne deem sth necessary; uznawać coś za wiarygodne give credit to sth; uznawać coś za zaszczyt deem sth an honor; uznawać kogoś za niepoczytalnego prawn. stultify; uznawać za akt bezprawny prawn. illegalize.ipf.1. feel, think of o.s. as; uznawać się winnym admit l. confess one's guilt.2. (= poczytywać się za) consider o.s.; uznać się za przywódcę consider o.s. (to be) the leader; uznać się za pokonanego admit one's defeat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uznawać
-
4 za
предл.• в• для• за• к• ко• на• от• по• при• про• ради• среди• через* * *1) (ilość minut przed pełną godziną) без (количество минут до полного часа)2) za (np. pojąć za żonę) в (напр. взять в жёны)3) za (po upływie jakiegoś czasu) через (спустя)4) za (w czasie, za panowania) во время, во времена, при5) za (zbytnio) слишком, чересчур6) za (jakąś kwotę) за, на (определённую сумму)7) za (pozostałe znaczenia) за (другие значения)przez, w ciągu, w czasie за (в течение)po (w celu) за (с целью)* * *%1 предлог. l c Р. при, во время;za dnia при дневном свете, засветло; za moich czasów в моё время; za panowania... во время правления..., в царствование...; II c В. 1. через; za miesiąc, za rok через месяц, через год; 2. за; sprawozdanie za pierwszy kwartał отчёт за первый квартал; chwycić za gardło схватить за глотку (горло); ująć za rękę взять за руку; kupić za sto złotych купить за сто злотых; sprzedać za bezcen продать за бесценок; ukarać za coś наказать за что-л.; wyjechać za miasto поехать за город; 3. за, вместо; za mnie вместо меня; jeść za dwóch есть за двоих; podpisać za kogoś расписаться за кого-л.; 4. в; wynająć się za parobka, za stróża наняться в батраки, в сторожа; pojąć za żonę kogoś взять в жёны кого-л., жениться на ком-л.; 5. иногда не переводится; uważać za konieczne считать необходимым; uznać za geniusza признать гением; uważać się za znawcę считать себя знатоком; on uchodzi za durnia его считают дураком; III с ♂ за; иногда не переводится; mieszkać za wsią жить за деревней; rozglądać się za mieszkaniem, za pracą искать квартиру, работу; stać za domem стоять за домом; krok za krokiem шаг за шагом; rok za rokiem год за годом za duży слишком большой; za bardzo się śpieszysz ты слишком торопишься; 2. в сочет, с. вопр. мест.: со za что за; какой; со to za człowiek? что это за человек?; со to za jeden? кто это такой?; со za ogrom! какая громадина!* * *I 1. предлог с Рпри, во вре́мяza dnia — при дневно́м све́те, за́светло
za moich czasów — в моё вре́мя
2. предлог с Вza panowania… — во вре́мя правле́ния..., в ца́рствование...
1) че́резza miesiąc, za rok — че́рез ме́сяц, че́рез год
2) заsprawozdanie za pierwszy kwartał — отчёт за пе́рвый кварта́л
chwycić za gardło — схвати́ть за гло́тку (го́рло)
ująć za rękę — взять за́ руку
kupić za sto złotych — купи́ть за сто зло́тых
sprzedać za bezcen — прода́ть за бесце́нок
ukarać za coś — наказа́ть за что́-л.
wyjechać za miasto — пое́хать за́ город
3) за, вме́стоza mnie — вме́сто меня́
jeść za dwóch — есть за двои́х
podpisać za kogoś — расписа́ться за кого́-л.
4) вwynająć się za parobka, za stróża — наня́ться в батраки́, в сторожа́
pojąć za żonę kogoś — взять в жёны кого́-л., жени́ться на ко́м-л.
uważać za konieczne — счита́ть необходи́мым
uznać za geniusza — призна́ть ге́нием
uważać się za znawcę — счита́ть себя́ знатоко́м
3. предлог с Тon uchodzi za durnia — его́ счита́ют дурако́м
за; иногда не переводитсяmieszkać za wsią — жить за дере́вней
rozglądać się za mieszkaniem, za pracą — иска́ть кварти́ру, рабо́ту
stać za domem — стоя́ть за до́мом
krok za krokiem — шаг за ша́гом
II частицаrok za rokiem — год за го́дом
1) в сочет. с прил. или нареч. сли́шком; чересчу́рza duży — сли́шком большо́й
za bardzo się śpieszysz — ты сли́шком торо́пишься
2) в сочет. с вопр. мест.:co za — что за; како́й
co to za człowiek? — что э́то за челове́к?
co to za jeden? — кто э́то тако́й?
co za ogrom! — кака́я грома́дина!
-
5 uznawać
I. vt1) ( akceptować) anerkennen2) ( poczytywać za)\uznawać kogoś za kogoś jdn für jdn halten\uznawać kogoś za winnego jdn für schuldig erklären [ lub befinden]\uznawać coś za zaszczyt etw als Ehre ansehenuznać coś za konieczne etw als notwendig betrachten [ lub ansehen]\uznawać się za kogoś/coś sich +akk für jdn/etw halten -
6 uznawać
uznał, że … er fand, dass …, lit er befand, dass …;uznawać swoją winę sich schuldig bekennen; seine Schuld einsehen;uznawać swój błąd seinen Fehler einsehen;uznawać za słuszne gutheißen, billigen;uznawać za konieczne als notwendig ansehen;uznawać za zmarłego für tot erklären;uznawać winnym schuldig sprechen;uznawać dziecko JUR die Vaterschaft anerkennen;uznawać się winnym sich schuldig bekennen;uznawać się za pokonanego sich geschlagen geben
См. также в других словарях:
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
uznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, uznawaćznaję, uznawaćznaje, uznawaćany {{/stl 8}}– uznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, uznawaćam, uznawaća, uznawaćają, uznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stwierdzać po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
właściwy — właściwywi, właściwywszy 1. «taki, jaki być powinien, spełniający konieczne warunki; odpowiedni, stosowny, należyty» Właściwy trop. Właściwe określenie, sformułowanie. Być na właściwym miejscu. Uważać, uznać coś za właściwe. Znalazł najwłaściwszą … Słownik języka polskiego
zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… … Słownik języka polskiego
